Lekarz medycyna Teresa Serwacka, specjalista neurolog.

Wizyty w ramach umowy z NFZ w budynku przy ul. Rejowiecka 117. 
Rejestracja pod numerem telefonu 82 565 34 32 lub 512 835 211.

Gabinet prywatny w budynku przy ul. Rejowiecka 119. 
Rejestracja pod numerem telefonu 82 565 56 98 lub 508 654 759.

Neurologia zajmuje się schorzeniami układu nerwowego, a lekarzem specjalistą w tej dziedzinie medycyny jest neurolog.

Wiele schorzeń i problemów zdrowotnych z którymi borykamy się każdego dnia ma podłoże neurologiczne, chociaż często nie zdajemy sobie z tego sprawy. Zwykły ból głowy może być objawem migreny ale może też oznaczać znacznie poważniejsze schorzenia np. guz mózgu. Czasami objawy są delikatne, ledwo zauważalne/lub zdążyliśmy się do nich przyzwyczaić, a czasami pojawiają się nagle, niespodziewanie i mają bardzo burzliwy przebieg.

W każdym takim przypadku konieczna jest konsultacja neurologiczna.

Ponieważ lekceważenie objawów może bardzo źle się dla nas skończyć, powinniśmy wiedzieć kiedy możemy umówić się na planową wizytę do neurologa, a kiedy musimy pilnie wezwać pogotowie.

W jakich przypadkach powinniśmy wezwać pogotowie ratunkowe albo szybko przetransportować chorego do szpitala?

• pacjent nagle traci przytomność/nawet na krótko/,co mu się wcześniej nie zdarzało;
• nagłe zaburzenie świadomości lub przytomności prowadzące do pogorszenia kontaktu z chorym, stan nadmiernej senności, dezorientacji, nagłe wystąpienie omamów i urojeń;
• nagłe wystąpienie niedowładu (osłabienie siły mięśniowej) kończyny lub kończyn,także twarzy, zwykle po jednej stronie (podejrzenie udaru mózgu);
• nagłe wystąpienie wyraźnego zmniejszenia czucia lub przeczulicy na kończynie lub kończynach po jednej stronie ciała;
• nagłe wystąpienie zaburzeń widzenia, słuchu, równowagi, zaburzeń mowy, połykania, chodzenia l (podejrzenie udaru mózgu);
• nagły silny ból głowy;
• uraz głowy z utratą świadomości, oraz niepamięć tego okresu;
• ból głowy, niezależnie od jego nasilenia, który wystąpił bezpośrednio lub w kilka godzin, dni, a nawet tygodni, po urazie głowy z utratą przytomności lub bez;
• nagłe wystąpienie zaburzeń równowagi;

W jakich przypadkach powinniśmy pilnie skonsultować się z neurologiem:

• szybkie pogarszanie się pamięci, orientacji, koncentracji uwagi, a także poprawności myślenia, zdolności planowania i wykonania zadań, z którymi dotychczas chory radził sobie dobrze, narastające w ciągu dni lub tygodni;
• powtarzające się, krótkotrwałe utraty przytomności czy świadomości, które nie zostały w pełni zdiagnozowane (podejrzenie padaczki);
• zamącenie świadomości, omamy i urojenia, szczególnie u osób starszych;
• szybko narastające osłabienie mięśni, wzmożona męczliwość mięśni, spowolnienie ruchowe, niedoczulica, zaburzenia widzenia, słuchu, węchu, smaku, równowagi, mowy, połykania, chodu i inne;
• narastający w ciągu tygodni lub miesięcy ból głowy (podejrzenie guza mózgu);
• jednostronny ból twarzy, któremu towarzyszą inne objawy ruchowe lub czuciowe na twarzy(należy wykluczyć schorzenia stomatologiczne);
• silny ból szyi, karku, pleców, lędźwi i krzyża, a także kończyn(podejrzenie uszkodzenia korzeni, splotów lub nerwów).

W jakich przypadkach należy udać się do neurologa na konsultację w trybie zwykłym:

• bóle głowy i twarzy, napadowe, okresowe lub ciągłe;
• bóle szyi, karku, tułowia i kończyn;
• drżenie rąk, jeśli nie występuje wyłącznie w czasie emocji czy po wypiciu kawy lub innych napojów pobudzających;
• ruchy mimowolne w różnej formie (tiki, skurcze, nadmiar ruchów, wykręcania karku i innych części ciała, „zrywania” mięśni i inne);
• spowolnienie ruchowe;
• osłabienie mięśni lub ich wzmożona męczliwość (ustępująca po wypoczynku), uczucie sztywności i wzrostu napięcia mięśni kończyn lub tułowia;
• zawroty głowy lub brak poczucia stabilności postawy, a także widoczne dla innych zaburzenia równowagi (chwianie się przy staniu lub chodzeniu, zbaczanie) lub upośledzenie koordynacji ruchów;
• zaburzenia snu ,trudności z zasypianiem;
• nadmierna ruchliwość występująca okresowo w czasie snu w formie gwałtownych ruchów kończyn, zrywania się, krzyku, głośnego mówienia czy wędrowania w stanie ograniczonej świadomości;
• uczucie drętwienia lub mrowienia;
• zaburzenia pamięci, orientacji w znanym terenie, a także poprawności myślenia, zdolności planowania i wykonania zadań, z którymi dotychczas chory radził sobie dobrze, narastające w ciągu miesięcy lub lat;
• powtarzające się napadowe lub okresowe zaburzenia węchu, wzroku, słuchu, smaku, czucia, równowagi, mowy i innych funkcji układu nerwowego.