Lekarz medycyna Teresa Serwacka, specjalista neurolog.
Wizyty w ramach umowy z NFZ w budynku przy ul. Rejowiecka 117.
Rejestracja pod numerem telefonu 82 565 34 32 lub 512 835 211.
Gabinet prywatny w budynku przy ul. Rejowiecka 119.
Rejestracja pod numerem telefonu 82 565 56 98 lub 508 654 759.
Neurologia zajmuje się schorzeniami układu nerwowego, a lekarzem specjalistą w tej dziedzinie medycyny jest neurolog.

Wiele schorzeń i problemów zdrowotnych z którymi borykamy się każdego dnia ma podłoże neurologiczne, chociaż często nie zdajemy sobie z tego sprawy. Zwykły ból głowy może być objawem migreny ale może też oznaczać znacznie poważniejsze schorzenia np. guz mózgu. Czasami objawy są delikatne, ledwo zauważalne/lub zdążyliśmy się do nich przyzwyczaić, a czasami pojawiają się nagle, niespodziewanie i mają bardzo burzliwy przebieg.
W każdym takim przypadku konieczna jest konsultacja neurologiczna.
Ponieważ lekceważenie objawów może bardzo źle się dla nas skończyć, powinniśmy wiedzieć kiedy możemy umówić się na planową wizytę do neurologa, a kiedy musimy pilnie wezwać pogotowie.
W jakich przypadkach powinniśmy wezwać pogotowie ratunkowe albo szybko przetransportować chorego do szpitala?
- pacjent nagle traci przytomność/nawet na krótko/,co mu się wcześniej nie zdarzało;
- nagłe zaburzenie świadomości lub przytomności prowadzące do pogorszenia kontaktu z chorym, stan nadmiernej senności, dezorientacji, nagłe wystąpienie omamów i urojeń;
- nagłe wystąpienie niedowładu (osłabienie siły mięśniowej) kończyny lub kończyn,także twarzy, zwykle po jednej stronie (podejrzenie udaru mózgu);
- nagłe wystąpienie wyraźnego zmniejszenia czucia lub przeczulicy na kończynie lub kończynach po jednej stronie ciała;
- nagłe wystąpienie zaburzeń widzenia, słuchu, równowagi, zaburzeń mowy, połykania, chodzenia l (podejrzenie udaru mózgu);
- nagły silny ból głowy;
- uraz głowy z utratą świadomości, oraz niepamięć tego okresu;
- ból głowy, niezależnie od jego nasilenia, który wystąpił bezpośrednio lub w kilka godzin, dni, a nawet tygodni, po urazie głowy z utratą przytomności lub bez;
- nagłe wystąpienie zaburzeń równowagi;
W jakich przypadkach powinniśmy pilnie skonsultować się z neurologiem:
- szybkie pogarszanie się pamięci, orientacji, koncentracji uwagi, a także poprawności myślenia, zdolności planowania i wykonania zadań, z którymi dotychczas chory radził sobie dobrze, narastające w ciągu dni lub tygodni;
- powtarzające się, krótkotrwałe utraty przytomności czy świadomości, które nie zostały w pełni zdiagnozowane (podejrzenie padaczki);
- zamącenie świadomości, omamy i urojenia, szczególnie u osób starszych;
- szybko narastające osłabienie mięśni, wzmożona męczliwość mięśni, spowolnienie ruchowe, niedoczulica, zaburzenia widzenia, słuchu, węchu, smaku, równowagi, mowy, połykania, chodu i inne;
- narastający w ciągu tygodni lub miesięcy ból głowy (podejrzenie guza mózgu);
- jednostronny ból twarzy, któremu towarzyszą inne objawy ruchowe lub czuciowe na twarzy(należy wykluczyć schorzenia stomatologiczne);
- silny ból szyi, karku, pleców, lędźwi i krzyża, a także kończyn(podejrzenie uszkodzenia korzeni, splotów lub nerwów).
W jakich przypadkach należy udać się do neurologa na konsultację w trybie zwykłym:
- bóle głowy i twarzy, napadowe, okresowe lub ciągłe;
- bóle szyi, karku, tułowia i kończyn;
- drżenie rąk, jeśli nie występuje wyłącznie w czasie emocji czy po wypiciu kawy lub innych napojów pobudzających;
- ruchy mimowolne w różnej formie (tiki, skurcze, nadmiar ruchów, wykręcania karku i innych części ciała, „zrywania” mięśni i inne);
- spowolnienie ruchowe;
- osłabienie mięśni lub ich wzmożona męczliwość (ustępująca po wypoczynku), uczucie sztywności i wzrostu napięcia mięśni kończyn lub tułowia;
- zawroty głowy lub brak poczucia stabilności postawy, a także widoczne dla innych zaburzenia równowagi (chwianie się przy staniu lub chodzeniu, zbaczanie) lub upośledzenie koordynacji ruchów;
- zaburzenia snu ,trudności z zasypianiem;
- nadmierna ruchliwość występująca okresowo w czasie snu w formie gwałtownych ruchów kończyn, zrywania się, krzyku, głośnego mówienia czy wędrowania w stanie ograniczonej świadomości;
- uczucie drętwienia lub mrowienia;
- zaburzenia pamięci, orientacji w znanym terenie, a także poprawności myślenia, zdolności planowania i wykonania zadań, z którymi dotychczas chory radził sobie dobrze, narastające w ciągu miesięcy lub lat;
- powtarzające się napadowe lub okresowe zaburzenia węchu, wzroku, słuchu, smaku, czucia, równowagi, mowy i innych funkcji układu nerwowego.